“Hier kan je een sterke band opbouwen”

Dries vertelt over zijn job als woonbegeleider voor mensen met een beperking

Dries is woonbegeleider van twee leefgroepen bij Kompas vzw. “Door jarenlang met dezelfde mensen te werken kan je echt een band opbouwen. Het vergt veel tijd en moeite om dat te doen maar je krijgt er wel iets unieks voor terug, dat vind je niet in elke job.”

“Ik werk met een leefgroep van zes personen en eentje van vier personen. Die laatste groep is de meest intensieve, want ze bestaat uit volwassenen met gedrags- en emotionele stoornissen. Mijn dienst start met het overlopen van de briefing van de vorige shift. Daaruit kan ik opmaken hoe alles verlopen is en of er zaken zijn waar ik specifiek op moet letten.”

Aan het begin van zijn shift wacht Dries zelf tot de bewoners tot bij hem komen. “Ik geef hen de tijd en ruimte om dat op hun eigen tempo te doen. Naarmate de dag vordert, beginnen ze meestal te ontdooien en plannen we een activiteit. Ik laat me daarvoor leiden door de sfeer van het moment. Als er bijvoorbeeld net een incident was, ga je niet gezellig een potje voetballen. Dan zorg ik er eerst voor dat de plooien worden gladgestreken. Na het middageten is er een rustmoment en nog een activiteit, we spelen dan bijvoorbeeld een spelletje of kijken naar een film. Na het avondeten zorg ik ervoor dat de bewoners rustig de nacht kunnen ingaan en maak ik de administratie in orde. Zo weten mijn collega’s van de volgende dienst ook hoe de dag is verlopen.”

“Elke dag is hier anders. Soms zijn er kleine of grote incidenten en dan probeer ik het spanningsniveau naar beneden te halen met een goed gesprek. De grootste uitdaging voor mij is omgaan met incidenten die op mijn persoon richten. Naar de cliënt toe is het belangrijk om zo snel mogelijk aan herstel te werken, ook als ik zelf nog niet echt klaar ben om die eerste stap te zetten. Gelukkig neem ik niet snel iets persoonlijk. En als ik de dag goed kan afsluiten met mijn gasten, geeft me dat veel voldoening.”

“Het is toch wel uniek om te zien wat vertrouwen kan doen. Vaak ben je de zoveelste persoon in hun leven die ze in vertrouwen moeten leren nemen.” Maar eens je dat punt bereikt hebt, is er veel mogelijk volgens Dries. “Ik ben over het algemeen een positieve persoon en probeer mijn cliënten daar ook in mee te nemen. Daarnaast straal ik ook een bepaalde rust uit en dat helpt hen om zich op hun gemak te voelen. Na verloop van tijd leer je ook heel goed om hun mimiek te lezen en weet je aan de hand van hun houding of gedrag wat voor dag het gaat zijn. Zo had ik in mijn vorige leefgroep iemand met dementie die een enorme fan bleek van een oud Aalsters liedje. Als ik dat begon te zingen, kon je pure vreugde aflezen van zijn gezicht. Het zijn die mooie momenten die ik enorm koester.”