Zorg is warm

Zorg is … warm

“Mijn hondje is mijn beste vriend

Bij Service Residentie Militza mogen bewoners hun huisdieren meenemen

In de Brugse assistentiewoningen van Militza zijn niet enkel ouderen maar ook hun huisdieren welkom. “Voor veel bewoners zijn hun huisdieren niet alleen een metgezel, maar ook echt familie.”

“Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder huisdier”, vertelt mevrouw Cools, die al tien jaar samen met haar hond Chiva in Militza Brugge verblijft. “Toen mijn man overleed, heeft Chiva een niet te onderschatten rol gespeeld in de verwerking van dat verlies. Dieren kunnen dan wel niet spreken, toch communiceren ze op zoveel verschillende manieren. Door hun hoofd of oren op een bepaalde manier te richten, via hun blik, door de manier waarop ze tegen je aan komen liggen als ze voelen dat je het moeilijk hebt … Dat kan enorm veel troost bieden.”

En laat dat nu precies zijn waarom ze er bij Militza voor kozen om huisdieren toe te laten in hun voorzieningen. “Zo’n dier kan, zeker voor mensen die alleen zijn, een immens verschil maken. Dat hoeft daarom niet altijd een hond te zijn trouwens, ook andere beestjes zijn welkom. Zelfs wanneer mensen hier, bijvoorbeeld na een operatie, in herstelverblijf komen, brengen ze vaak gezelschapsdier mee. Onze enige voorwaarde is dat het dier niet voor overlast mag zorgen voor de andere residenten, en dat de bewoner zelf moet kunnen instaan voor de verzorging. En de enige plek waar ze niet mogen komen, is in het restaurant. Verder komen de hondjes vaak op het terras of eens in de lobby”, legt Hoofd Zorg Nancy Van Hove uit.

“Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder huisdier”

“We hebben trouwens ook een aquarium in de lobby, waar bewoners vaak bij staan te kijken en mee te praten. Een dier verbindt ook en fungeert vaak als katalysator voor sociale interactie. Zo raken mensen geregeld met elkaar aan de praat wanneer ze samen bij het aquarium staan.” Dat dieren verbinden, herkent mevrouw Cools ook. “Als ik Chiva bij heb, zowel binnen als buiten het gebouw, word ik veel vaker aangesproken door anderen. Zelf ga ik ook sneller iemand aanspreken met een hond. Ik trok als kind al naar grote herdershonden zonder enige angst en dat is nooit veranderd!”

Daarnaast stimuleren dieren het welzijn en de zelfstandigheid van bewoners op verschillende manieren. De dagelijkse zorg voor een huisdier biedt structuur en routine. “Een hond moet op gezette tijdstippen uitgelaten worden, eten krijgen, geborsteld worden …
Allemaal dingen die ervoor zorgen dat mensen in beweging blijven”, aldus Nancy. “We proberen ook in onze activiteiten dieren te betrekken. Zo gingen we onlangs wandelen met alpaca’s.” Mevrouw Cools valt haar meteen bij: “Dat was heel tof, zulke schone beesten. Gaan we dat binnenkort nog eens doen?”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is dichtbij

Zorg is … dichtbij

Humane opvang voor mensen op de vlucht

Rode Kruis-Vlaanderen biedt een onderkomen aan ongeveer 6.500 verzoekers om internationale bescherming en ontheemden

Wereldwijd zijn miljoenen mensen op de vlucht voor oorlog, geweld en vervolging. Op zoek naar een veilige plek, komen sommigen van hen in ons land terecht. Rode Kruis-Vlaanderen biedt een onderkomen aan ongeveer 6.500 verzoekers om internationale bescherming en ontheemden. “Humane opvang bieden aan mensen op de vlucht, dat is een basisprincipe.”

Het Rode Kruis zet zich, zowel op nationaal als internationaal vlak, al jaren in voor mensen op de vlucht. In 1989 vroeg de Belgische overheid het Rode Kruis mee te werken aan de opvang van vluchtelingen in België. Vandaag telt de organisatie 23 opvangcentra over heel Vlaanderen en Brussel en één transitcentrum dat in 2022 werd opgestart om tegemoet te komen aan de grote stroom Oekraïense ontheemden. 

Het centrum in Overpelt was een van de allereerste opvangcentra in ons land. Al sinds 1991 biedt het plaats aan verzoekers om internationale bescherming. “Wat het centrum in Overpelt uniek maakt, is dat we een klein centrum zijn met 94 bewoners. Dat maakt ons centrum ook wat huiselijker, want iedereen kent iedereen. Daardoor staan we heel dicht bij onze bewoners”, vertelt Noortje Steensels, integratiemedewerker van Opvangcentrum Overpelt. 

“De bewoners kenden me amper maar nodigden me meteen uit om een maaltijd met
hen te delen en zo hun gastvrijheid en dankbaarheid te tonen.”

“Bovendien hebben we het geluk dat ons opvangcentrum zich bevindt in een voormalig hotel, waardoor het sowieso al een gezellige uitstraling heeft. We hebben een grote living die we zo huiselijk mogelijk proberen inrichten met zetels, maar er staat bijvoorbeeld ook een pooltafel en een kickertafel voor het amusement van de bewoners. Als het WK voetbal is, streamen we de matchen op groot scherm. Dan versieren we het hier ook helemaal. En dan zie je dat al die verschillende mensen met al die verschillende nationaliteiten samen supporteren voor de Belgen.”

Bewoners van Opvangcentrum Overpelt zijn zelf verantwoordelijk voor hun maaltijden en boodschappen. Ook dat zorgt voor verbinding, zowel tussen de bewoners onderling als tussen de bewoners en medewerkers van het centrum. “Voor anderen koken is plezanter en efficiënter dan alleen voor jezelf – veel bewoners koken dan ook samen in kleine groepjes. Het is hier echte wereldkeuken! Ik kan me nog herinneren hoe mensen me meteen uitnodigden voor gesprekken aan tafel en me allerlei eten aanboden toen ik hier pas begon te werken. Ze kenden me amper, maar nodigden me toch uit om een maaltijd met hen te delen en zo hun gastvrijheid en dankbaarheid te tonen. Dat vind ik echt prachtig.

Elke twee maanden hebben we een bewonersvergadering waarin we onze bewoners belangrijke informatie meedelen en waar zij ook ruimte krijgen voor inspraak in bepaalde zaken. We vinden het immers belangrijk dat iedereen die dat wil actief kan deelnemen aan het leven in het centrum. Tijdens hun verblijf krijgen ze van ons ondersteuning bij hun procedure, psychosociale begeleiding en toeleiding naar psychologische zorg indien nodig. We doen niets in hun plaats, maar wijzen hen wel in de juiste richting.”

Toen begin 2022 het conflict in Oekraïne uitbrak, transformeerde Rode Kruis-Vlaanderen in sneltempo een leegstand kantoorgebouw in Sint-Lambrechts-Woluwe tot transitcentrum met maar liefst 1.500 beschikbare plaatsen voor ontheemden. “Oorspronkelijk was de bedoeling van ons centrum dat mensen hier één tot drie dagen konden verblijven alvorens door te stromen naar andere steden en gemeenten. Zo konden ze even tot rust komen, hun verhaal doen, samen met de begeleiders de volgende stappen bespreken, vrienden of familie proberen contacteren … Even alles op een rijtje zetten dus”, vertelt Ausra Madzajute Ayhan, die adjunct-centrummanager is van Noodopvangcentrum Sint-Lambrechts-Woluwe.

“Als je zoveel mensen wil opvangen, heb je natuurlijk niet alleen ruimte maar ook medewerkers nodig. Daarom organiseerden we een jobdag waarop we in één klap vijftig mensen aanwierven. Het centrum kreeg mede dankzij hun tomeloze inzet op nog geen maand tijd vorm. Dat was niet evident, want een kantoorgebouw is uiteraard niet afgestemd op overnachtingen. Mensen verbleven slechts enkele nachten blijven in afwachting van een vaste plaats in een ander opvangcentrum. Ze waren op dat moment al heel blij met een warme douche en een dak boven hun hoofd op een veilige plek. In het begin focusten we ons dus vooral op het aanbieden van bed, bad, brood en een luisterend oor.”

Maar hoe langer het conflict duurde, hoe complexer de opvang werd. De doorverwijzing verliep steeds minder vlot en mensen moesten dus verplicht langer en langer in het noodopvang-centrum verblijven. “Eerst ging dat over weken, maar uiteindelijk werden die weken maanden. Daar was het centrum niet op afgestemd. Bovendien merkte je dat bewoners daar veel bijkomende stress door kregen, want ze leefden in heel wat onduidelijkheid. Gelukkig heeft onze staf echt alles op alles gezet om hen zo goed mogelijk te ondersteunen.”

Vandaag is het noodopvangcentrum geëvolueerd tot een uniek centrum met drie verschillende in- en uitstromen en bewoners met maar liefst veertig verschillende nationaliteiten. “We hebben momenteel een totaalcapaciteit van 1080 plaatsen. Tweehonderdvijftig plaatsen zijn nog steeds voorbehouden voor ontheemden uit Oekraïne die in transit verblijven alvorens door te stromen, de rest is voor verzoekers om internationale bescherming die hier één tot zes maanden verblijven tot ze naar een permanent opvangcentrum kunnen.

In respons op het gebrek aan opvangplaatsen, hebben we ook 95 plaatsen vrijgemaakt waarbij mensen telkens voor één nacht worden opgevangen. Een beetje zoals in een daklozenopvang dus. Ze kunnen hier op een droge en warme plek slapen en zich opfrissen. Maandelijks vangen we op die manier zo’n 1.700 mensen op. Een enorme operatie, maar als je weet dat we er daardoor voor zorgen dat mensen niet op straat moeten slapen, is het dat meer dan waard!”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is warm

Zorg is … warm

“We investeren fors in opleidingen rond dementie” 

Woonzorgcentrum De Groene Linde in Sint-Genesius-Rode draagt warme zorg hoog in het vaandel. Bij mensen met dementie is die zorg zo mogelijk nog crucialer. “Ga respectvol en liefdevol om met de bewoners, daar kom je al ver mee.” 

Dement worden gebeurt niet plots, het is een aftakelingsproces dat vele jaren kan duren. Het is uiterst belastend voor iedereen die er mee te maken krijgt, ook voor de naasten. Dan is een woonzorgcentrum op een bepaald moment vaak de beste optie. WZC De Groene Linde heeft drie open afdelingen en één gesloten afdeling. Saskia Dietz, referentie-persoon Dementie: “Er zijn bewoners met dementie die op een open afdeling blijven tot hun overlijden. Maar als bepaalde problemen te groot worden – denk aan oriëntatieproblemen, zwerfgedrag, lastig gedrag voor medebewoners – is een verhuizing naar een gesloten afdeling nodig. Ook zijn er bewoners die van thuis uit al direct naar de gesloten afdeling komen. Zo’n beslissing is voor alle betrokkenen ingrijpend. Soms is het voor de familie nog de moeilijkste stap”, weet Saskia. 

Op de gesloten afdeling Dahlia wonen tweemaal veertien mensen. De twee delen zijn verbonden door een gemeenschappelijk zitgedeelte. De mensen kunnen hier vrij rondwandelen, maar kunnen niet naar de liften, trappen of buitendeur. Wel kan men in de zomer naar een omheinde tuin. Saskia: “Hoewel de buiten-wereld het vaak moeilijk vindt om zo’n afdeling te bezoeken, zien we bij de bewoners vaak ‘opluchting’. Hier is er eigenlijk meer vrijheid:  afwijkend gedrag wordt minder als storend ervaren en wordt ook sneller aanvaard door de medebewoners.”

Intensief bijscholen

WZC De Groene Linde investeert fors in opleidingen rond dementie. Saskia: “Zo start er binnenkort een intensief begeleidingstraject door het Expertisecentrum Dementie MEMO. Onze mensen volgen ook individuele bijscholingen. Via vergaderingen met arts, familie en specialisten proberen we ook  elke individuele situatie te verbeteren.  Niet altijd vinden we de oplossing. Maar respectvol en liefdevol omgaan met een bewoner, liefst gekruid met wat humor, daar kom je al ver mee. Dankzij een team met vele jaren ervaring streven we ernaar om ook goede palliatieve zorg te verlenen, liefst in volle samenwerking met de familie.” 

Belevingstuin

Naast bekwaam personeel is ook de inrichting cruciaal in het totaal-plaatje. “We willen de kleine buitenruimte vernieuwen en er een belevingstuin van maken”, vertelt hoofdverpleegkundige Sigrid Verbist. “Na een bevraging van familie, bewoners en personeel zoeken we nu een tuinarchitect. Doel is de bewoners op een veilige manier te laten genieten van de buitenlucht en een gezellige zitruimte te creëren voor bewoners en hun naasten. Met zicht op bloemen, planten en kruiden die men kan ruiken en plukken. Tweemaal per jaar nodigen we ook de Mobiele Zorgboerderij uit. Wat is er fijner dan met een klein konijntje op de schoot zitten? Door een mooie schenking hebben we De BeleefTV, waarmee ze zowel individueel als in groep spelletjes kunnen spelen of naar nostalgische muziek luisteren, waardoor spontaan gesprekken ontstaan”, besluit ze. 

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is warm & geïntegreerd

Zorg is … warm & geïntegreerd

“Bij ons is warme zorg geen holle frase”

Woonzorgnetwerk Dunecluze uit Koksijde in drie trefwoorden? Warm, geïntegreerd en dichtbij. Met nieuwe, innoverende initiatieven rond thuisverpleging, dementie en palliatieve zorg maakt het ook de connectie met de inwoners buiten de ‘muren’ van hun zorgorganisatie. Directeur Jan Nagels: “Koppels willen zo lang mogelijk samenblijven, daar spelen we sterk op in.” 

Het jonge woonzorgnetwerk Dunecluze te Koksijde groeide dertien jaar geleden vanuit de schoot van het revalidatieziekenhuis Koningin Elisabeth Instituut uit Oostduinkerke. Anno 2024 telt het 110 kamers, 6 kamers voor kortverblijf, een stevige dienst thuisverpleging (voor 100 patiënten uit Groot-Koksijde), een groep van 24 assistentiewoningen (Doornhuys) en een groep van 40 assistentiewoningen Maartenoom (eigendom van gemeente, maar volledige uitbating door hen). “Daarnaast voorzien we ook warme maaltijden voor senioren uit onze gemeente in onze cafetaria (voor corona gemiddeld 43 personen/dag, nu circa 25/dag). Zo willen we eenzame senioren uit onze gemeente samenbrengen voor een maaltijd aan een laag tarief en ontstaat er een sociaal netwerk onder hen. Op die manier hebben we ook al crisissituaties kunnen voorkomen of net op tijd kunnen ingrijpen. Als iemand niet opduikt, zullen de andere bewoners dat snel signaleren en kunnen we de huisarts en/of familie verwittigen.” 

Van dementieloket tot respijtzorg

Een ander voorbeeld van geïntegreerde zorg is het ‘Dementieloket’. Dat geeft aan alle inwoners van Koksijde informatie, verwijst door naar de juiste zorgverleners voor bijvoorbeeld een neurologisch onderzoek en biedt een luisterend oor. “Via dit loket bieden we ook vier keer per jaar praatavonden rond dementie aan, zowel voor partners van mensen met dementie die bij ons verblijven als voor externen. Samen met het woonzorgcentrum Sint-Anna uit Veurne organiseren we ook ‘Dementie en nu’, een initiatief van Dementie Vlaanderen om externe mantelzorgers te ondersteunen die een partner hebben met dementie.” 

In eigen huis hebben ze via een uitbreiding van hun nieuwbouw twee extra leefgroepen voor acht bewoners met dementie gecreëerd, met de nieuwste domoticasnufjes. “Deze vorm van kleinschalig wonen vergt heel gemotiveerd en gespecialiseerd personeel. We tellen nu ook twee extra assistentiewoningen voor koppels waarvan één partner uitgebreide zorg nodig heeft. De persoon met dementie kan perfect aansluiten op de leefgroepwerking dementie en de gezonde partner kan wat respijt hebben en tot rust komen in de aanpalende flat. Bij ons is warme zorg geen holle frase.” 

Hospice care: de toekomst

“Daarnaast hebben we onder het label van ‘hospice care’ twee flats ingericht voor de palliatieve opvang van externe bewoners (ook uit assistentiewoningen, red.) die terminaal palliatief zijn. We bieden de laatste maanden een warme, thuisvervangende omgeving aan met alle zorg en omkadering, waar ook familie en mantelzorgers kunnen logeren. Met dit initiatief – voorlopig nog schaars in heel Vlaanderen – spelen we in op de wens van koppels om zo lang mogelijk samen te blijven. Er overlijden nog te veel mensen in ziekenhuizen terwijl dat niet zou mogen. Er zijn ook te veel thuissituaties waarbij de mantelzorg onhoudbaar wordt.” 

Jan Nagels is tot slot bijzonder trots op de ruim honderd actieve vrijwilligers. “We hebben ook psychosociale vrijwilligers die onze bewoners individueel begeleiden. Ze krijgen ook een opleiding rond dementie.”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is duurzaam

Zorg is … duurzaam

Duurzaamheid in al zijn facetten

Bij Vondels vzw is zelfgemaakt écht zelfgemaakt

Vondels vzw biedt ondersteuning op vlak van wonen, werken en vrije tijd aan meerderjarige personen met een (vermoeden van) beperking. Dat doen ze op een zo duurzaam mogelijke manier, in de ruime betekenis van het woord. “Bij elk van onze projecten zetten we in op circulair werken, korte keten en lokale samenwerkingen. Op die manier zorgen we zowel op ecologisch als op relationeel vlak voor duurzaamheid.”

Zo opende de vzw, samen met enkele andere organisaties die mensen ondersteunen met een afstand tot de reguliere arbeidsmarkt, vorig jaar de bistro- en soepbar Soeperheroes. “Daar werken we met eigen gekweekte groenten, zetten we in op samenwerking met lokale handelaars en hebben we oog voor een zo kort mogelijke keten”, vertelt Liesbeth Verbanck, directeur personeel & organisatie.

Diezelfde manier van werken vind je ook terug in de woonvormen en dagcentra van Vondels. “We koken elke dag vers met zoveel mogelijk producten uit onze tuin en dagbestedingsproject De Milieuboerderij. Daar staan een deel van onze cliënten in voor het kweken van biolo-gische groenten en fruit. Dat levert meer producten op dan we zelf op krijgen, dus wordt er ook een deel van verwerkt om te verkopen. Neem nu onze appeloogst. Daarmee maken we appelsap dat we verkopen in onze eigen winkel op de boerderij. Maar in die periode wordt er in onze verschillende huizen ook massaal appelmoes, appeltaart en appelcake gemaakt – en met veel smaak gegeten”, lacht Liesbeth. 

“In dagcentrum De Pelgrim maken we dan weer ambachtelijke confituren die erkend zijn als 100% West-Vlaams streekproduct.” Maar of het nu gaat over kweken, verwerken of verkopen: bij alles worden de cliënten betrokken. “We zetten bewust in op hun talenten en op wat ze graag doen. Ze worden daarbij waar nodig uiteraard ondersteund, maar we proberen steeds om hen zoveel mogelijk inspraak te geven en autonoom te laten werken. De ene is goed in stickers plakken, de andere schilt liever fruit en nog iemand anders zit liever met de handen in de aarde. Variatie genoeg hier, en dat zorgt er ook voor dat elke cliënt kan doen wat hij of zij graag doet.”

Ook wanneer cliënten ouder worden en/of hun talenten veranderen, zorgen ze er bij Vondels voor dat de dagbesteding daar steeds zo goed mogelijk op wordt aangepast. “We proberen ook duurzaam te zijn wanneer het gaat om mensen. Zo staan onze cliënten centraal en willen we hen levenslang bijstaan. Waar nodig passen we onze infrastructuur en begeleiding aan. En wanneer we zelf geen zorg kunnen bieden, doen we beroep op netwerken en externe hulp uit de buurt. Op die manier zijn we een echt ankerpunt.”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is inteam

Zorg is … inteam

“Zorgen voor ouderen zit in mijn DNA

Stephanie runt net als haar ouders een woonzorgcentrum

Dertig jaar geleden startten de ouders van Stephanie Deryckere hun eigen woonzorgcentrum in de Brusselse rand. Vandaag zet zij de traditie voort in haar eigen woonzorgcentrum Walfergem in het centrum van Asse. “Je ziet bewoners hier echt herleven.”

Stephanie en haar zus Sophia erfden beiden de ondernemingzin en passie voor ouderen-zorg. Net als hun ouders studeerden ze verpleeg-kunde. Daarna behaalden ze ook nog een master in de gezondheidszorg en de geronto-logie, en vandaag runnen beide zussen een woonzorgcentrum. “Ik ben als het ware opgegroeid in het woonzorgcentrum. Het zit in mijn DNA om voor ouderen te zorgen”, aldus Stephanie Deryckere.

Stephanie was pas 27 toen ze in 2015 een gloednieuw woonzorgcentrum met plaats voor 117 woongelegenheden uit de grond stampte in Asse. Vandaag leidt ze WZC Walfergem samen met haar schoonbroer Michiel Thienen, die eveneens een achtergrond heeft als spoed-verpleegkundige. “Walfergem is een echt familiebedrijf. We staan zeer dicht bij onze bewoners en hun families en trachten voor ieder van hen zorg op maat te bieden. Hun persoonlijke wensen en verlangens zijn ontzettend belangrijk voor ons. Daarom hechten we veel belang aan inspraak van bewoners en kozen we bewust voor een kleinschalig concept met maximaal twintig mensen per leefgroep, zodat mensen de aandacht krijgen die ze verdienen.”

“Bewoners moeten zich in de eerste plaats goed voelen
en het gevoel hebben dat ze hier echt thuiskomen.”

Het woonzorgcentrum beschikt over een gemotiveerd onderhoudsteam, keukenteam en uitgebreid paramedisch team met onder andere een logopedist, een ergotherapeut, een diëtist en kinesitherapeuten, maar ook een psychologe en woon-leefbegeleider. “Bewoners moeten zich in de eerste plaats goed voelen en het gevoel hebben dat ze hier echt thuiskomen. Precies daarom focussen we niet louter op het zorgaspect, maar eerder op het wonen en leven in het woonzorgcentrum. 

We voorzien een ruime keuze aan activiteiten en ontspanning zodat er voor ieder wat wils is. Er zijn verschillende gezellige ontmoetingsplekken waar mensen kunnen vertoeven met hun medebewoners of bezoekers. Ouderen die soms al een tijdlang alleen waren, bouwen hier opnieuw sociale contacten op. Je ziet hen echt herleven. We bieden ook kort- en herstel-verblijf aan voor mensen die tijdelijk opgenomen moeten worden na een operatie of ter ontlasting van hun mantelzorger.
Daarnaast beschikken we over dertig assistentie-woningen voor mensen die wat meer zelfredzaam zijn, maar toch een veilige omgeving zoeken.”

Het familiale karakter van het Walfergem toont zich ook in het personeelsbeleid. “Openheid en een transparante communicatie liggen voor ons aan de basis van een goede samenwerking. We zetten sterk in op de competenties van medewerkers en bieden hen heel wat mogelijkheden tot bijscholing. Als ik zie hoe zij iedere dag het beste van zichzelf geven voor onze bewoners, dan kan ik dat alleen maar ontzettend waarderen. Onze medewerkers zijn het hart van de zorg.”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is dichtbij

Zorg is … dichtbij

In het ziekenhuis bevallen zoals thuis

AZ Monica zet in op baby- en moedervriendelijke materniteit

In 1991 lanceerden de Wereldgezondheidsorganisatie en UNICEF het Baby Friendly Hospital Initiative met als doel om elke baby en moeder in een ziekenhuis de beste kansen te geven op vlak van gezondheid en welzijn. Ons land telt momenteel dertig ‘babyvriendelijke’ materniteiten. Zo ook AZ Monica, waar je zelfs (net als) thuis kan bevallen in het ziekenhuis.

AZ Monica bezit het internationale kwaliteitslabel ‘Babyvriendelijk Ziekenhuis’ sinds 2013. Maar de eerste stappen in die richting werden al gezet in 2006, nadat ons land een actieplan uitwerkte om ervoor te zorgen dat toekomstige en jonge ouders betere informatie krijgen in materniteiten en gesteund worden in hun keuzes. Hoofdvroedvrouw Karima Soussi was er toen ook al bij. “In het begin heeft het zeker wat werk gekost om alle neuzen in dezelfde richting te krijgen, maar vandaag is iedereen – van vroedvrouw tot gynaecoloog en pediater – mee. 

De filosofie is uiteindelijk ook vrij simpel en is wat mij betreft net zozeer ‘moedervriendelijk’: het gaat er vooral over dat we vrouwen goed informeren zodat zij op basis daarvan hun eigen keuzes kunnen maken. Wij gaan nooit iets doen waarmee een vrouw niet instemt, hoe klein het ook lijkt. Want dingen die voor de ene persoon klein lijken, zijn voor iemand anders misschien wel heel ingrijpend. En we willen net zoveel mogelijk stress wegnemen, niet creëren.”

Mede daarom ontstond ‘De Living’, een verloskamer die eruitziet als een gezellige studio zonder ziekenhuisapparatuur en bijhorend gebiep. “De aansluitingen voor die apparatuur is er wel indien nodig, maar ze zitten goed verstopt”, lacht Karima. “De Living is de ideale oplossing voor wie eigenlijk thuis wil bevallen met de geruststelling van een ziekenhuis bij eventuele complicaties.”

“Het gaat er vooral over dat we vrouwen goed informeren
zodat zij op basis daarvan hun eigen keuzes kunnen maken”

Een van de belangrijkste vuistregels van een babyvriendelijk ziekenhuis, is ‘moeder en kind bij elkaar’. “Na de geboorte leggen we de baby meteen bij mama op de borst, ook na een keizersnede. We moedigen minstens een uur huid-op-huidcontact aan terwijl we de navelstreng laten uitkloppen. Door zo dicht bij elkaar te liggen, reguleert zo’n kleintje het snelst zijn ademhaling, bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur. Dit is eveneens een ideaal moment om signalen van de baby te
leren begrijpen en een eerste keer te voeden. De eerste zorgen, zoals wegen en meten, worden pas daarna uitgevoerd.”

Ook als een baby opgenomen moet worden op de afdeling neonatologie worden ouders aangemoedigd om zo vaak mogelijk bij hun kindje te zijn. “Ze zijn letterlijk 24 uur op 24 welkom. Wij kunnen immers wel de juiste medische zorgen verlenen, maar liefde en huid-op-huidcontact zijn net zo belangrijk voor het herstel en de groei van een kindje. Daarom hebben we aparte ruimtes voorzien op de afdeling, zodat mensen de nodige privacy hebben en rustig kunnen bonden met hun kindje.”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is innovatief

Zorg is … innovatief

“Hier heerst een echte start-upcultuur

BZIO is een voorloper in orthopedische en neurologische revalidatie. In Oostende en (ver) daarbuiten. “Ja, noem ons gerust pioniers. Innoveren zit nu eenmaal in ons bloed”, zegt een bevlogen directeur Nick Marlein. 

BZIO (Bundeling Zorginitiatieven Oostende) is een zorgorganisatie met 126 jaren op de teller: ontstaan als sanatorium in 1897 met al snel de focus op orthopedie en revalidatie en in de beginjaren sterk georiënteerd op kinderen. Na de doortocht van de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog verrees het, letterlijk en figuurlijk, als een feniks uit zijn as. Directeur Nick Marlein: “Na de jaren vijftig werd het een orthopedisch ziekenhuis en vanaf eind jaren tachtig kwam de klemtoon op revalidatie, met
nog steeds focus op orthopedie maar ook op neurologische revalidatie, zoals verlammingen, beroertes, ruggenmergletsels en amputatiezorg.” 

Anno 2024 wil BZIO als revalidatieziekenhuis en -centrum een referentie zijn voor functionele revalidatie op kwalitatief, veilig en wetenschappelijk hoogstaand niveau. Het richt zich op zowel gehospitaliseerde als ambulante patiënten met verworven aandoeningen. “In ons revalidatieziekenhuis kunnen patiënten terecht met recente aandoeningen aan het zenuw- of bewegingsstelsel. Hospitality is naast kwaliteit bieden één van onze grootste troeven. Je krijgt hier een hotelgevoel, met zeezicht, lekker eten (geen koude lijn, red.) en een heel persoonlijke benadering. Wie hier start met een revalidatietraject – denk aan patiënten met een knie- of heupprothese of orthopedische letsels – krijgt van de eerste tot de laatste dag dezelfde kinesist. We hebben 125 erkende bedden over vier verblijfsafdelingen; die zijn dagelijks volzet. Maar ondertussen is onze ambulante populatie groter dan onze residentiële.” 

In BZIO werken multidisciplinaire teams, die bestaan uit kinesisten, verpleegkundigen, zorgkundigen, logistieke medewerkers, revalidatieartsen, zaalartsen, logopedisten, diëtisten … “We werken ook samen met het ziekenhuis AZ Sint-Jan in Brugge voor specialistische consultaties zoals bijvoorbeeld pediatrie, orthopedie en plastische geneeskunde. We hopen dit nog verder uit te breiden de volgende jaren. Daarnaast hebben we onze eigen radiologiedienst die we samen met de radiologie associatie AZ Sint-Jan en AZ Sint-Lucas Brugge uitbaten.” 

Platte organisatie = veel eigenaarschap

Dit is een zorgorganisatie met een sterke identiteit, dat voel je. “Je bedrijfscultuur is het vertrekpunt van alles. Ik koester ons personeel, daarom moet je ervoor zorgen dat ze autonomie en inspraak hebben. Creëer een verhaal dat inspirerend is. Ze moeten ook weten waar het verhaal naartoe gaat. En je mag als zorgorganisatie niet blijven vasthangen in het verleden.”
De organisatiestructuur van BZIO is heel vlak, met korte overleglijnen en weg van de complexiteit. “We hebben de silo’s eruit gehaald”, vertelt Nick. “Het klassieke, hiërarchische patroon van verpleegkundige en hoofdverpleegkundige hebben we afgeschaft. We hebben alle stakeholders daarbij betrokken, van artsen over ondersteunende diensten tot onze sociale partners. We promoten eigenaarschap en ondernemerschap.

“Wie hier start met een revalidatietraject,
krijgt van de eerste tot de laatste dag dezelfde kinesist”

Medewerkers worden verlamd als ze het gevoel hebben dat hun voorstel tot oplossing toch geen gehoor zal krijgen bij de bazen ‘boven’ hen. Daarnaast willen we ook sneller problemen detecteren. We willen een cultuur creëren waarbij problemen bespreekbaar worden. We hanteren een kmo-mentaliteit waarbij leidinggevenden een kleine kmo leiden en ervoor zorgen dat alles gestroomlijnd verloopt.” 

Zoek geen voorspelbaarheid

Hun  focus op innovatie ligt niet alleen in de arbeidsorganisatie maar evenzeer in de toepassing van geavanceerde technologieën zoals virtual reality en in de continue scholing van het personeel in de nieuwste therapeutische inzichten. Een cultuur van experimenteren en pionieren met nieuwe methoden, zeg maar. Nick: “We willen al onze medewerkers uitdagen, onder andere via opleidingen op maat. In sollicitatiegesprekken zeggen we reeds: ‘Als je voorspelbaarheid zoekt, sorry, maar dat vind je niet bij ons. Als je als persoon heel snel wil evolueren en kansen krijgen, zal je dat hier wel vinden via een persoonlijk ontwikkelingsplan, maar je zal tegelijkertijd af en toe alle hoeken van de kamer zien. Indien nodig kan iemand een extra masteropleiding volgen aan de universiteit, of een opleiding rond inter-persoonlijke vaardigheden. Iedereen trekt elkaar mee. Zie het als een olievlek, waarbij een aantal bezielers de anderen besmetten. Zo creëren we een start-upeffect. We hebben bijvoorbeeld onze afdelingen gerenoveerd op zeven maanden. De keuze voor het meubilair kwam van onze ergotherapeuten slash ergo-nomen. Ze vergezelden ons naar leveranciers en mochten zelf keuzes maken.”

Op technologisch vlak geldt één basisregel: er wordt enkel geïnvesteerd in apparatuur met toegevoegde waarde. “Zoals onze Zero G (gravity) wall: een duur apparaat dat aan een harnas gemonteerd wordt aan het plafond waardoor mensen zonder gevaar kunnen stappen. Zo leren ze omgaan met oneffenheden in voetpaden en andere hindernissen. Maar een goed uitgeruste therapiekeuken is even belangrijk. Onze ergotherapeuten gaan trouwens ook met een busje aan huis bij de cliënten. Je mag ons gerust voortrekkers noemen. Soms bellen andere zorgorganisaties ons om te vragen hoe wij het aanpakken.”   

Een nieuwe website, een nieuwe naam

Soms schuilt innovatie ook in kleine zaken. “Onlangs hebben we onze website compleet vernieuwd in eigen beheer. Voor een revalidatie-ziekenhuis is dat vrij uniek. Outsourcing kost heel veel geld en nu hebben we de touwtjes in eigen handen. Zo willen we innovatie doortrekken naar alle lagen van de organisatie”, besluit hij. “Binnenkort komen we ook met een nieuwe naam omdat onze drive niet meer overeenstemt met de oude naam. Ook daar creëren we een multidisciplinaire werkgroep van tien werknemers, van artsen tot schoonmaak- en keukenmedewerkers.”

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is warm & inclusief

Zorg is … warm & inclusief

Empowerment als grote drijfveer

De drijfveer in Kasterlee, onderdeel van Het GielsBos, focust op de inclusieve ondersteuning op maat voor zo’n 95 jongeren en volwassenen met een beperking. Ans Gevers, teamleider: “We willen hen echt empoweren.” 

Ans Gevers: “In Het GielsBos wonen zo’n 330 cliënten met een ernstige meervoudige beperking, maar met de drijfveer focussen we op externe, niet-residentiële cliënten die thuis (bij ouders, broers of zussen) of zelfstandig wonen. Onze cliënten hebben allemaal een lichte, matige of ernstige mentale beperking. De drijfveer heeft drie pijlers: het dagcentrum, een mobiel team dat cliënten thuis begeleidt en een team dat aan jobcoaching doet. 

Inclusief en huiselijk

“Binnen onze dagopvang hebben we een heel divers aanbod, zowel binnenskamers als buitenshuis. Elke voormiddag is er een atelier koken, zo maken we dagelijks verse soep. We gaan naar de bib in Kasterlee, we zwemmen, we wandelen, gaan paardrijden of bezoeken de ‘oases’, interactieve belevingsruimtes op Het GielsBos in Gierle. We onderhouden onze eigen tuin en serre. In onze creatieve ateliers maken we kaartjes, gieten we kaarsen, maken we keramiek. We hebben voor onze cliënten individuele ondersteuningsplannen (IOP’s), waarbij we doelen vastleggen voor de volgende drie jaar.” 

Werk geeft zin

In de drijfveer vind je ook jobcoaches die cliënten helpen bij het vinden van een job op vrijwillige basis. Ans: “We begeleiden hen op de werkplek. Ze krijgen een vrijwilligerscontract waarbij ze dan vaak ‘in natura’ een vergoeding krijgen, zoals deelname aan feestjes, een attentie voor hun verjaardag …
Ook de werkgevers zijn heel dankbaar om met onze cliënten te werken, die heel gefocust en gemotiveerd zijn. Ze helpen bij brouwers, in restaurants, scholen, keukens in rusthuizen, bij gemeentediensten, noem maar op. We zoeken ook gericht binnen het interesseveld en de vaardigheden van onze cliënten, die zo hun wereld en netwerk vergroten.”

Mensen in gang zetten

Het mobiel team, ten slotte, begeleidt cliënten om binnen een domein wat meer zelfstandigheid te verwerven. Denk aan het huishouden, structureren van dag en week, invulling van vrije tijd … “Eigenlijk proberen wij met al onze initiatieven mensen in gang te zetten, in beweging te krijgen. Vandaar ook onze naam. Ons logo is een veertje of pluimpje op het water. We zijn er dus om hen mee te ondersteunen in alle facetten van hun leven”, besluit Ans Gevers. 

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.


                                                         


Zorg is inclusief

Zorg is … inclusief

Verschillen omhelzen, harmonie creëren

Korian zet in op de kracht van diversiteit en inclusie

Bij Korian, een organisatie die actief is binnen ouderen- en thuiszorg, wordt veel belang gehecht aan diversiteit en inclusie. Met ruim 10.000 werknemers over heel België kan dat ook moeilijk anders. Daarom werkte het bedrijf een heus diversiteitsplan uit dat zijn effect toont op elk niveau. 

“Iedereen is gelijkwaardig, ongeacht afkomst, huidskleur, religie, gender, leeftijd … We zien diversiteit dan ook echt als een sterkte, maar lopen soms aan tegen grenzen omwille van de verschillen in waarden en normen, eigen aan elke cultuur”, vertelt hr-medewerker Celine Claes. “Daarom startten we in 2019 met een diversiteitsplan voor onze Brusselse huizen, waarbij we focusten op structurele en duurzame acties inzake personeelsbeleid, rekrutering en communicatie op zowel intern als extern vlak.” 

En daar werd de organisatie voor beloond. Zo kent het Brussels Gewest jaarlijks een diversiteits-label toe aan werkgevers die de verschillen op de werkvloer erkennen, respecteren en waarderen. “Dankzij ons ambitieus diversiteitsplan mochten wij dat label in 2022 voor het eerst in ontvangst nemen”, zegt woordvoerder Lieve Van Boxem trots.

“Als deel van dat plan richtten we een werkgroep op waarin medewerkers met verschillende functies en achtergronden werden betrokken. Met hen gingen we in gesprek over wat diversiteit en inclusie inhoudt. De resultaten van deze gesprekken waren zo boeiend en verrijkend dat ze bij Korian iets organisatiebreed in gang hebben gezet. We beseften immers dat inzetten op diversiteit niet enkel belangrijk is in Brussel, maar in heel België”, gaat Celine verder. 

“We zijn dan ook aan de slag gegaan met het uitschrijven van een nieuw diversiteitsplan dat in mei vorig jaar van start ging en zal lopen tot 2025. 

In dat kader besloten we om de inzichten die we tijdens het eerste plan opdeden verder uit te diepen tijdens rondetafelgesprekken met medewerkers uit alle lagen van onze organisatie, maar ook met bewoners en hun familie. Al onze leidinggevenden en vertrouwens-personen kregen een workshop rond omgaan met diversiteit, we betalen de eerste lessen Nederlands en bieden taaltrainingen aan voor nieuwe medewerkers die de taal willen leren. Daarnaast voorzien we ook informaticalessen om de digitale kloof te overbruggen.”

Sinds de organisatie extra inzet op diversiteit en inclusie, merken ze dat er op zowat alle niveaus veel meer aandacht voor is en rekening mee wordt gehouden. “Zo organiseren verschillende huizen geregeld een multiculturele dag of week waarin medewerkers en bewoners onder meer voor elkaar koken of iets anders delen uit hun cultuur. En zowel in het hoofdkantoor als in de huizen zelf zetten we echt in op het aanwerven van een divers team. Diversi-teit is er en we willen daar vanuit onze visie en missie een positief verhaal rond creëren. Iedereen is hier welkom”, besluit Lieve.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Wil je graag op de hoogte blijven van het laatste nieuws bij
Dag v/d Zorg? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief.